Met de postkoets over de antieke weg tussen Epinal en Gerardmer

De nacht was erg koud, dus het was worstelen met slaapzakken, lakens, extra dekentje en heel veel extra plaspauzes. Maar niet getreurd, dat hoort ook bij kamperen. Vanmorgen bijtijds in de warme kleren en de verse broodjes halen. Koffie, thee en ontbijt en plannen maken voor de dag. De weersvooruitzichten zijn niet echt gunstig, een lange wandeling zit er niet in. Dan maar de auto gepakt en richting Le Tholy. Volgens de informatie moeten daar 2 watervallen zijn, altijd leuk om te zien. Onderweg genieten van mooie uitzichten, de omgeving is hier erg groen (ik weet hoe dat komt😉🌧) en mooi. De watervallen worden met bordjes langs de weg goed aangegeven. Als eerste komen we de “grande cascade” tegen. We slaan een slingerweggetje in en na vele bochten komen we op een drukke plek vol met auto’s. Ja hoor, daar moet het zijn. Met moeite hebben we een rondje over de parkeerplaats gereden, helaas geen plek. Op een andere plek parkeren is geen optie. Dan maar op zoek naar de kleine waterval. Die hebben we redelijk snel gevonden. Ook wel veel auto’s maar toch ook nog wel een plekje voor ons. Als we uitstappen komt er net een huifkar met twee paarden, bestuurd door een dame. Na een kleinbeetje worstelen met de franse taal begrijpen we dat zij naar de grote waterval gaat met de huifkar en ook weer terug. Kijk, dat is handig. Zitten we toch droog, genieten we van de omgeving en krijgen we toch nog de grote waterval te zien. Onderweg, tijdens een mooie rit door het bos, vertelt ze ons dat tot 1914 dit de enige verbinding was tussen Epinal en Gerardmer. Na een halfuurtje hebben we ons doel bereikt. Uitgestapt, de waterval bewonderd en nog tijd genoeg voor een lunch. Daarna met onze “postkoets” weer terug naar de auto.

ik ga zometeen weer proberen om wat foto’s te plaatsen. Gisteren is het niet erg gelukt, de internetverbinding is hier matig tot slecht.