Eindelijk de zon

Hallo meereizigers. Deze nacht geen getrommel op het tentdoek. Zou het dan toch eindelijk beter weer worden? Wel de dreunende bassen vanuit een groepshuis een stukje verderop. Die hebben het tot de vroege uurtjes volgehouden. Toen ik vanmorgen de tent opendeed was de wereld heel klein, knap mistig, bijna geen zicht. Niet getreurd, eerst krantje lezen (digitaal) en broodjes halen, dan zien we wel verder. Gelukkig trok na een paar uurtjes de mist op en hebben we zowaar buiten kunnen ontbijten. De camping stroomt intussen vol met nieuwe vakantiegangers. Het lijkt wel een timmerkamp. Overal worden haringen de grond in geslagen en tenten ingericht. Voor ons staat er dan eindelijk een wandelingetje op het programma. Met veel lef zonder regenkleding op pad gegaan. We zouden het rustig aan doen. Ja hoor, meteen een pad recht omhoog. Maar eenmaal boven was het ook echt de moeite waard. Mooi bos, heel veel mooie bloemen, planten, leuke vergezichten en waarschijnlijk dankzij de regen ook nog paddestoelen. Er was 1hele grote dikke, daar hebben we met een enorme lachbui geprobeerd om een trucfoto van te maken, is niet helemaal goed gelukt. Theo zittend op een paddestoel, het ziet er een beetje raar uit. Moe maar voldaan weer op de camping gekomen. Eten gekookt en na het eten nog even gezellig bij het kampvuur.